السلام علیک یا سیدتنا سکینه علیک تحیه والسلام و رحمه الله و برکاته
وفات حضرت سکینه (سلام الله علیها) ، دختر گرامی امام حسین (علیه السلام) و حضرت رباب (سلام الله علیها) تسلیت باد.
حضرت سکینه بنت الحسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام) دختر گرامی امام
حسین (علیه‌السلام) و حضرت رباب (سلام الله علیها) است. [1] نام اصلى
ایشان آمنه یا امیمه یا امینه بود که مادرش رباب به سبب آرامش و وقاری که
داشت او را سکینه ملقب ساخت.[2]
حضرت سکینه (سلام الله علیها) در سن ده تا سیزده سالگی واقعه کربلاء را
درک نمودند [3] و حدود شصت سال بعد در سن هفتاد سالگی وفات نمودند [4] در
کتب ، مصادر روایی و رجالی از ایشان به عنوان راویان و محدثان ثقه و مورد
اطمینان یاد شده است ، ایشان از راویان احادیث امام حسین (علیه السلام) و
حادثه کربلاء به شمار می رود [5]
تاریخ نویسان ایشان از برترین ، باهوش ترین ، و نیکوسرشت ترین زنان عصر
خویش دانسته‌اند. ایشان در فضل و کمال به اندازه‌ای رسیده بود که امام
حسین (علیه السلام) در مورد ایشان می فرماید : غالب (اکثر اوقات) بر سکینه
چنین است که با تمام وجود محو جمال ازلی است. ایامش غرق در عبادت و راز و
نیاز با پروردگار سپری می گردد.[6]
به دلیل همین فضائل است که امام حسین (علیه السلام) در شعری عاطفی خطاب به ایشان و مادر ارجمندشان می فرماید :
عمرک انّنی لاُحبّ داراً تکون بها سکینة و الرّباب
أحبّهما و أبذل جلّ مالی و لیس لعاتب عندی عتاب
به جانت سوگند! من به راستى خانه اى که سکینه و مادرش رباب در آن باشند،
دوست دارم. من آن دو را دوست دارم و براى آنان دارایى ام را نثار مى کنم و
هیچ ملامت گرى نمى تواند مرا در این کار سرزنش کند.[7]
سرانجام حضرت سکینه (علیه السلام) در پنجم ربیع الاوّل 117 ق بعد از سالها
خدمت و دفاع از اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله) و بیان مظلومیت اهل
بیت (علیهم السلام) در مدینه یا دمشق وفات نمودند ، آرامگاه ایشان طبق
نقلی در قبرستان بقیع (مدینه) است و البته عموم شیعیان آرامگاه ایشان را در
مقبره باب الصّغیر (دمشق) می دانند [8]
پی نوشت:
[1]. الکامل فی التاریخ ج4 ص94
[2]. منتهى الآمال ج1 ص462
[3]. حضرت سکینه ، علاّمه مقرّم ص262
[4]. همان ص263
[5]. الطبرانی، المعجم الکبیر، ج۳، ص۱۳۲
[6]. اسعاف الراغبین حاشیه نورالابصار ص 202
[7]. منتهى الامال ج1 ص463
[8]. ریاحین الشریعه ج3 ص281.
--------------------------
مطالعه بیشتر در:
یادگار حسینی
