اللَّهُمَّ
إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا رَبَّ الْأَرْبَابِ وَ یَا سَیِّدَ السَّادَاتِ وَ
یَا مَالِکَ الْمُلُوکِ أَنْ تَرْحَمَنِی وَ تَسْتَجِیبَ لِی وَ
تُصْلِحَنِی [*]
خداوندا، ای پروردگار پرورشدهندگان و ای سرور سروران و ای مالک پادشاهان،
از تو خواستارم که بر من رحم کنی و دعایم را مستجاب نمایی و مرا اصلاح
گردانی
جُمادی الاَوَّل یا جَمادی
الاولی ، ماه پنجم از ماه های هجری قمری است ، جمادی به معنای سرمای سخت و
یخ زدن است (جمادی از ریشه جمادا (جَمُدَ) به معنای انجماد) ، در مورد علت
نام گذاری این ماه چنین وارد شده که در روز نام گذاری این ماه آب منجمد
(یخبندان) بوده است. [1]
در این ماه وقایع مهم تاریخی روی داده است از جمله : پنجم جمادی الاول :
ولادت با سعادت ، عقیله ی بنی هاشم حضرت زینب کبری (علیهاالسلام) [2] ششم
جمادی الاول : وقوع جنگ موته [3] دهم جمادی الاول : وقوع جنگ جمل و فتح
بصره توسط امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) [4] سیزدهم جمادی الاول :
شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) بنا به نقل ۷۵ روز [5] بیست و هفتم
جمادی الاول : وفات جناب عبدالمطلب (علیه السلام) [6]
توضیح وقایع تاریخی یاد شده به تفضیل در تاریخ وقوع آن خواهد آمد و در
مورد جنگ موته باید دانست این جنگ در ششم جمادی الاول سال ۸ هـ ق به وقوع
پیوست. علت وقوع جنگ دستگیری و گردن زدن «حارث بن عُمَیر ازدی» به دستور
شرحبیل سردار لشکر روم بود [7]
رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) بعد از شنیدن خبر ، لشکری
سه هزار نفره به فرماندهی جعفر بن ابی طالب (علیهم السلام) به طرف سرزمین
موته حرکت دادند و تاکید نمودند تا جایی که ممکن است کافران را به اسلام
دعوت نمایند و در صورت عدم پذیرش با آن ها وارد جنگ شوند و ضمنا در اقدامی
راهبردی دستور دادند در صورت شهادت جعفر ، زید بن حارثه و بعد در از ایشان
عبدالله بن رواجه به ترتیب فرماندهی لشکر مسلمانان را به عهده گیرند. از
طرف دیگر شرحبیل با شنیدن خبر لشکر کشی مسلمانان لشکری عظیم نزدیک به صد
هزار نفر از قیصر روم درخواست نمود و با این لشکر به مصاف لشکر اسلام آمد ،
در چنین شرایطی که شکست مسلمانان در برابر دشمن عظیم قابل پیش بینی بود ،
جناب جعفر بن ابی طالب (علیه السلام) لحظه ای از انجام دستور رسول گرامی
(صلی الله علیه و آله و سلم) عقب نشینی نکرد و به همین دلیل روحیه سپاه
اسلام ضعیف نگردید پس مسلمانان که از روی عقیده و ایمان در آرزوی شهادت با
روحیه ی بسیار بالا در برابر انبوهی از سپاه کفر غیرت مندانه شمشیر زدند ،
هرچند در این جنگ جناب جعفر بن ابی طالب (علیهم السلام) و دو فرمانده دیگر
به شهادت رسیدند ولی بر اثر رشادت و شجاعت آنها و پیروی مسلمانان آنچنان
رعب و وحشتی در سپاه دشمن ایجاد شد که جنگی که به ظاهر باید با پیروزی روم
پایان می یافت موجب هراس آنها از اسلام شد و سپاه اسلام با سلامت کامل به
مدینه بازگشت. [8]
درسی که مسلمانان صدر اسلام و آیندگان از این جنگ گرفتند این بود که با فرماندهی مومن و دلیرانه و البته اتحاد و توکل بر خداوند می توان قویترین دشمنان را سرکوب نمود . ان شاء الله
پی نوشت:
[*] . اقبال الاعمال ، فرازی از دعای اول جَمادی الاولی
[1] . مسعودی، ج2، ص189
[2] . ریاحین الشریعه ج 3، ص 33
[3] . وقایع الشهور ص 94.
[4] . تتمة المنتهی ص 17
[5] . وقایع الشهور ص 95
[6] . العدد القویه ص 127
[7] . وقایع الشهور ص 94
[8] . سیره ی ابن هشام ج 2ص 388
----------------------------------
مطالعه بیشتر در:
اعمال و وقایع ماه جمادی الاول